Balıq hafiz gülməlidir, ya biz?

Bir neçə il əvvəl idi. 

AXCP-də  hesabat xarakteli iclas keçirirdik. Əli Kərimli (partiya sədri) hamını dinlədi, vəziyyət yaxşı deyildi, hesabatların məzmunundan görünürdükü mən daxil çoxu öz vəzifəsinə etinasız yanaşıb, vəzifə borcunu gərəyincə yerinə yeriməyib.
O zaman Əli Kərimli ömrü boyu unutmaycağım və hər kəs üçün ibrətlik fikir dedi.

Təxminən belə: “mən heyrət edirəm, siz o sıravi JEK işçilərin görmüsünüz,  onlar 5-10 manat maaş alırlar, ancaq seçki saxtakarlığı üçün qarışqa kimi çalışırlar. Bütün qüvvələrini bu işə qoyurlar.
Mən soruşuram: niyə bizdə o JEK işçısındə olan qədər öz işinə bağlılıq, can yandırma yoxdur?

Şamil Vəliyev

Niyə o JEK işçısı nahaq işin qalib gəlməsi üçün can qoyur, amma biz haqq işimiz üçün iki addım atıb yoruluruq, bir həftə yatırıq?

Bu suallar indi, seçki kampaniyasının bu gərgin anlarında xüsusən aktualdır. Siz hafiz hacıyevin mitinqini gördünüz. Pis demək olmaz. Babat idi. Əlbəttə, ora yığışanlar hafizlik deyil, İlham Əliyevlikdir. 
Ağa deyib, davay dərəyə, onlar da sürüblər ora.

Mən jurnalist Sevinc Vaqifqızını qeydlərindən oxuyanda ki, BDU-nun jurnalistika fakültəsinin dekanı Şamil Vəliyevi tələbələri başına yığıb Hafizin  mitinqə gətib, yerə çökdüm, başım hələ də ağırıyır.

Bu alçaq mənzərənin, Azərbaycan insanın qürurdan məhrum edilməsinin baiskarı hazırkı hakimiyyətdir və mən buna görə əliyevləri şiddətlə lənətləyirəm. Fəqət o lənətdən daha artıqın özüm, dostlarım, əqidədaşlarım üçün edirəm.

Axı niyə biz “onlar” qədər işimizə bağlı deyilik?

 Necə olur ki, universitetdə vəzifəsi olan bir müəllim hətta özünə rəva bilir ki meydana gəlib Hafiz Hacıyevi dinləsin, ancaq biz Cəmil Həsənli kimi cəsarətli və ləyaqətli adamın mitinqindən yayınmaq üçün min bir yol tapırıq, yolu tapmayan da da qarnımız ağırıyır.

Xüsalə, söz budur: şər cəbhəsi qədər öz dəyərlərimiz uğrunda fədakar və inadcıl olmasan bizi əbədiyyən İlham- Haciz tandemindən çox bəlalar dadmalı olacağıq.